امروزه گردشگران بسیاری مقاصد گردشگری طبیعی را برای گذران اوقات فراغت و تجدید قوای جسمی و آرامش روان انتخاب می کنند. جاذبه های طبیعی، مهمترین عنصر مقاصد گردشگری طبیعی هستند که تنوع آنها باعث جذب جمعیت بیشتری از گردشگران خواهدشد. با توجه به اینکه رونق اقتصادی صنعت گردشگری و صنایع مرتبط، متأثر از گردشگری انبوه است بنابراین، مقاصد گردشگری طبیعی متنوع با توزیع مناسب در نقاط مختلف ایران، گردشگران را ترغیب به حضور و بهره‌برداری از این منابع طبیعی و خدادادی مینماید که در صورت ورود نا متعارف جمعیت گردشگران بدون برنامه و خارج از ظرفیت تحمل محیطی به هر زیستگاه، علاوه بر تخریب، سبب از بین رفتن تعداد بسیاری از گونه های گیاهی و جانوری و یا مهاجرت این گونه ها از زیستگاه های دائمی و فصلی خواهدشد. نتیجه این فرآیند، حذف گونه های جذاب برای گردشگران از مقاصد گردشگری طبیعی است. بنابراین، به منظور رونق گردشگری مبتنی بر طبیعت، ضرورت دارد نسبت به حفاظت از منابع طبیعی و محیط زیست و نیز بهبود تنوع زیستی در این مقاصد، اقدام جدی نموده و ارگانها و نهادهای حفاظتی، آموزشی، پژوهشی و تحقیقاتی، در خصوص تدوین تقویم زمانی و مکانی سفر به مناطق خاص، همکاری نموده و راهکارهای حفاظت از گونه های ارزشمند این مرزو بوم را تدوین نمایند.

همچنین آگاهی بخشی به جوامع محلی در خصوص بهره برداری صحیح از این منابع، از وظایف مدیران دستگاه های اجرایی مرتبط و سیاستگذاران بخشهای اقتصادی است که با تأمین معیشت و رفاه جوامع محلی، منبع تأمین معاش آنها را از طبیعت تغییر داده و سبب احیای مجدد زیستگاه های طبیعی شوند.
یادآوری این نکته ضرورت دارد که تا زمانی که زیستگاه های ارزشمندی اعم از خشک و آبی؛ دریاها، مناطق کوهستانی، بیابانی، دریاجه ها، تالابها، اولنگزارها، مراتع و بیشه زارها، کویرها و هرآنچه مأمن و زیستگاه گونه های خاص گیاهی و جانوری را تشکیل می دهد، از گزند و تعرض توسعه های ناپایدار در امان باشد، می توان امید به حفظ یا احیای زیست بوم آن منطقه داشت و تنوع زیستی را حفظ نمود. این شرایط برای جوامع انسانی نیز مصداق دارد. چنانچه، ساکنین بومی هر منطقه نیز بخشی جدایی ناپذیر از تنوع زیستی جامعه انسانی محسوب می شود و بخشی از جذابیتهای سفر به مناطق مختلف است.
به این منظور، انجمن علمی طبیعت گردی ایران تصمیم گرفت تا برای تحقق این هدف با رویکرد حفاظت از تنوع زیستی نسبت به برگزاری چهارمین کنفرانس خود اقدام نماید. با توجه به اینکه مرزهای آبی گسترده در ایران زمین، از مهمترین مناطق دارای تنوع زیستی محسوب می شوند و نیز جنگلهای هیرکانی با ثبت جهانی، معرف منطقه ای دارای تاریخ طبیعی بیش از دو میلیون ساله می باشد. لذا، محورهای ویژه این کنفرانس به دو محور توسعه پایدار بیوتوریسم، جنگلهای هیرکانی و دریای کاسپین؛ و توسعه پایدار گردشگری دریا محور، خواهدپرداخت. اساتید، محققان و کارشناسان خبره دستاوردهای علمی خود را در پنلهای تخصصی با علاقمندان به اشتراک خواهندگذاشت. بی شک برای حفظ ایرانی آباد، نیاز به همراهی اساتید، پژوهشگران، دانشجویان و متخصصین محقق در این زمینه خواهدبود. 
محورهای علمی کنفرانس، پیرامون موضوعات مرتبط با اکوتوریسم، بیوتوریسم، حفاظت از تنوع زیستی؛ بیوتوریسم و تفرجگاه‌های طبیعی، بیوتوریسم و طبیعت درمانی، گردشگری تندرستی، جامعه محلی، گردشگری ماجراجویانه، مخاطرات زیستی، آگاهی بخشی و آموزش، اقتصاد و بازاریابی، صلح جهانی و روابط بین الملل (امنیت توریست در دریای کاسپین، سواحل مکران و خلیج فارس) گردشگری و سرمایه گذاری سبز؛ و سایر موضوعات مرتبط می‌باشد تا با دریافت دستاوردهای علمی شما و ارائه آن به متولیان حفاظت از منابع طبیعی و محیط زیست و ذینفعان و ذی مدخلان صنعت گردشگری و محیط زیست، گامی مؤثر در تحقق آرمان‌های توسعه پایدار گردشگری و حفاظت از تنوع زیستی برداشته شود.

یادآور می‌شود، محور ویژه این کنفرانس، توسعه و مدیریت پایدار بیوتوریسم، جنگلهای هیرکانی و دریای کاسپین و محور دوم توسعه پایدار گردشگری دریا محور، می باشد.